De tijd vliegt...

Het is alweer een heel eind geleden, maar dat betekent dat we het hier erg naar ons zin hebben. Drukdrukdruk..

Zoals jullie in het vorige berichtje lazen, zijn Karen en Judith ons hier een weekje komen bezoeken. Hun bezoek was super en ook Karen haar verjaardag ging niet zomaar voorbij.
Op 12 maart namen we afscheid van hen en ging ons erasmusleventje gewoon verder.

Datzelfde weekend vertrok Eveline met Charlotte en Anne-Sophie naar Sienna, Perugia en Assisi. Ondanks de lange busreis was het bezoek van deze drie stadjes de moeite waard. Het mooie weer zat hier waarschijnlijk ook wel voor iets tussen.
Loes had voor drie dagen de doppia voor haar alleen, maar had al snel spijt dat ze niet mee was op deze trip. Het weerzien was dan ook erg fijn en zo konden we met zen allen terug genieten van ons supererasmusleventje in Bologna!

Niet veel later kregen we opnieuw bezoek over de vloer (en wat voor bezoek, zegt Jorien :)). Fons en Andy kwamen ons 5 daagjes vergezellen. Samen met hen verkenden we Firenze en werd onze rolluik eindelijk vermaakt. Hun bezoek is zeker niet onopgemerkt voorbijgegaan: in Firenze hadden we een superleuke jeugdherberg met gratis zwembad, turks stoombad en een megadisco (voor meer informatie omtrent dit laatste, raadpleeg Andy Ide aka 'Guy Dwaze' (lees: Gie Dwaze). We namen hen mee naar Café Paris, Arteria, Sodapops.. In alledrie werd het een serieus feestje!

Na dit bezoek hadden we nood aan wat rust. Maar niet veel later kreeg Loes bezoek van haar keti's en vijf medeleiding uit Stasegem. Het was een superleuk weerzien en ze beleefden samen vijf Topdagen! Dit was voor hen reisje en voor Loes een bezoek om nooit te vergeten. Bij deze nog een dikke merci aan Jolien en Shary om dit bezoek mogelijk te maken en aan Sté, Joke en Steffie voor jullie superinzet en gezelschap.
Het bezoek van Loes overlapte met het bezoek van drie vriendinnen van Eveline. Jelle, Annelien en Liselotte kwamen namelijk voor een weekje Bologna verkennen. Het was een enorm fijn weerzien en samen met hen bezocht Eveline Verona. Het was een supergezellig en mooi stadje! De vijf dagen vlogen dan ook voorbij en het moment om afscheid te nemen was er alweer snel.
Maar veel tijd om te treuren had Eveline niet, want nog geen drie uur later stonden haar ouders en haar tante hier. Het werd een luxeweekje: 's middags en 's avonds gingen ze eten op restaurant. Ook Parma, Ravenna en Modena werden bezocht.

Op Pasen kwamen Loes haar ouders haar voor vijf daagjes vergezellen in Bologna. Een dagje later kwamen ook haar zus, schoonbroer en nichtje aan. Samen bezochten ze Ravenna en de Appenijnen en lieten zich meermaals verwennen door de Italiaanse keuken. Hun bezoek was fantastisch.

Beide zijn we er getuigen van dat de tijd hier vliegt in Bologna, dus schrokken we er ook niet van dat het tijd was voor ons eerste examen. Dit betekende studeren in Italië. Samen oefenden we ons Italiaans en lazen wat teksten door en na een paar dagen hadden we de indruk dat het wel moest lukken. En inderdaad het resultaat mag er zijn! (Loes: 27/30 & Eveline: 28/30)
Om onszelf te belonen voor deze goede punten bouwden we met alle belgische pedagogen een feestje. Eerst trakteerden we onszelf op een echte belgische maaltijd (puree, bloemkool in kaassaus en een cordon-bleu), later op de avond trokken we richting centrum en lieten alle stress (huhum) varen.

Onszelf trakteren op een 5-daagse trip naar Naples leek ons de perfecte manier om ons weekje vakantie in te vullen. We vertrokken dinsdagnacht (21/4). De regionale trein in Italië is de goedkoopste, maar betekent dan ook meteen 8uur reizen in een Kabine met zes stoelen. Aangezien we met vijf waren, werd deze zesde stoel dus ingevuld door iemand anders. Jammer genoeg wist deze persoon nog niet dat de douche al vele jaren geleden uitgevonden was en werd deze 8uur durende treinreis naar Napels een hel.
Eens daar aangekomen deed het zonnetje ons deze zorgen meteen vergeten. We trokken naar de jeugdherberg en verkenden Napels.
De dag erna waren we al heel vroeg uit de veren. Om 7u30 stapten we op de boot richting Capri (een eilandje dichtbij Napels). Daar werden we meteen verleid door een boottocht die ons rond het eiland voerde en ons vervolgens de Azuurblauwe grotten toonde. Capri is in één woord: adembenemend! Eveline was zelfs zodanig onder de indruk dat ze tijdens het zonnen haar zonnebril was vergeten af te zetten, met alle gevolgen vandien..
De volgende dag bezochten we de Vesuvius en Pompeï. We lieten ons gidsen door Pompei doormiddel van twee audio-guides waardoor we erg veel van het oude stadje te weten kwamen. Alhoewel de wandeling tot bovenop de Vesuvius onze kuiten zwaar het vuur aan de schenen legden (haha) waren het uitzicht over Napels en de krater zeker de moeite waard.
In de jeugdherberg lieten we ons vertellen dat er in Caserta een Paleis staat dat het 'Versailles van Italië' genoemd wordt. We waren dan ook erg benieuwd en gingen dit stadje de laatste dag verkennen. Het Paleis was mooi, zeker en vast de moeite om eens te zien, maar meer dan dat had Caserta jammer genoeg niet te bieden. Dezelfde avond om 22u namen we opnieuw de nachtrein richting Bologna. Onze vakantie zat erop, maar dit wordt zeker en vast een trip die we ons nog lang zullen herinneren. We hebben er allemaal tenvolle van genoten.

Terug in Bologna begonnen onze nieuwe lessen, en alsook meteen de normale gang van zaken hier.
Deze leuke momenten in Bologna doen natuurlijk niet teniet aan het verlangen van Loes om het kindje van haar zus te kunnen verwelkomen over twee weken. Ik kijk er naar uit, Hanne en Kobe!

Lieve groetjes en tot snel.